KATHOLIEKE KATECHISMUS

HUWELIJK EN PRIESTERSCHAP

De essentie van het huwelijk is mijns inziens de belofte van trouw. De man en de vrouw kiezen ervoor, samen door het leven te gaan. Natuurlijk ontstaan er na verloop van tijd verschillen van inzicht. Je moet elkaar ook niet hinderlijk volgen. Maar je eet en slaapt meestal wel samen, en je probeert dagelijks tijd voor elkaar te maken. Wordt het huwelijk gezegend met kinderen, dan zijn die een bron van gezamenlijke vreugde en zorgen.
Bij deze belofte past een 'boterbriefje' en liefst ook een huwelijksmis. Daarmee toon je de belofte aan de gemeenschap. Dit boterbriefje moet men niet geven aan partners van hetzelfde geslacht. Omdat uit hun verbintenis geen kinderen kunnen voortkomen, is zo'n relatie altijd meer vrijblijvend.
De Kerk is zeer terughoudend met het verlenen van haar openlijke goedkeuring aan een huwelijk tussen mensen die niet beiden katholiek zijn of waarbij een der partners gescheiden is. Maar uiteindelijk is het God die beoordeelt of het een goed huwelijk was.

Een priester of kloosterling leeft in een relatie met Jezus die enigszins vergelijkbaar is met een huwelijk. Hierbij wil de priester aan de mensen Jezus meedelen, vooral door het toedienen van de sacramenten. Hij doet dit ook dagelijks in de heilige mis.
Bij de priesters hebben de bisschoppen een leidende rol. Zij zijn de opvolgers van de apostelen, en moeten de leer van Jezus onverwrongen doorgeven. Dit doen zij in samenspraak met de paus en de concilies. De paus heeft altijd het laatste woord.
De paters en nonnen blijven in het algemeen meer op de achtergrond. Sommige beschouwende orden houden hun leden nog achter het slot, of leggen hen zelfs zwijgplicht op. Het is heerlijk te weten dat zij voortdurend bidden. Er zijn daarnaast nog veel kloosterlingen die meer actief in de wereld bezig zijn: in de zorg, het onderwijs of de missie.