KATHOLIEKE KATECHISMUS

PINKSTEREN: KOMST VAN DE HEILIGE GEEST

Als jongetje van zes kreeg ik op school een mooie kleurenplaat. Het was een afbeelding van de twaalf apostelen, verzameld rondom de maagd Maria in het cenakel. Ik wist toen uiteraard nog niet dat dit de zaal was waar Jezus met dezelfde apostelen het laatste avondmaal had gebruikt. De plaat toonde aan het plafond een duif die licht uitstraalde, en boven de hoofden van elk van de de apostelen een vlam. De duif is het symbool van de Heilige Geest die Jezus ons na zijn hemelvaart had gezonden om ons blijvend bij te staan. De vlammen verbeelden het enthousiasme en de geestesgaven die de Heilige Geest aan de apostelen geschonken had, en waardoor zij in alle talen over Jezus konden spreken. Bij het uitdelen van de platen zal de juffrouw wel verteld hebben dat de apostelen eerst niets vermoedend in het cenakel hadden zitten bidden, totdat het plotseling begon te waaien en de Heilige Geest op hen neerdaalde.

Zo'n kleurenplaat beeldt heel mooi de essentie van Pinksteren uit: de Heilige Geest die voortkomt uit God de Vader en God de Zoon is vanaf dat moment, kort na Jezus' hemelvaart, werkzaam in de Kerk. Hierdoor is de paus bijvoorbeeld onfeilbaar wanneer hij plechtig een uitspraak doet inzake het katholieke geloof.
Maar ... naar mijn mening overdrijven sommige groepen van protestantse en katholieke gelovigen de werking van de Heilige Geest. Dan claimen zij dat de Heilige Geest speciaal hun groepering of hun leiders bijstaat. Ze worden al te enthousiast, heffen hun armen ten hemel, stoten ongecontroleerde klanken uit (wat zij 'spreken in tongen' noemen), en getuigen met luide stem van hun plotselinge genezing of bekering. Ik doel op de diverse charismatische bewegingen en pinkstergemeenten.
Ik kan en mag hier niet over oordelen, maar persoonlijk houd ik hier niet van. Het is zo tegengesteld aan het nuchtere katholicisme dat ik in mijn jeugd heb meegekregen.