Om de mogelijke configuraties te kunnen vinden, heb ik ter ondersteuning een computerprogramma in Pascal geschreven en gerund.
Ik heb voor elk zijvlak ieder punt vastgelegd door de afstanden tot de drie ribben (die afstanden zijn samen wortel(3)/2).
Er worden op alle mogelijke manieren n punten gekozen uit een regelmatig grofmazig puntenrooster op het viervlak, met de restrictie dat in ieder geval 1 hoekpunt wordt gekozen, en dat een voor de hand liggende verdeling der punten over de zijvlakken wordt gekozen.
Voor grotere n heb ik een alternatief programma gedraaid, waarbij telkens n punten random worden gekozen, ook weer onder bepaalde nevenvoorwaarden.
De afstand tussen twee punten in verschillende zijvlakken wordt bepaald als het minimum van vier geodetische afstanden: rechtstreeks of via een of twee andere zijvlakken.
Als het minimum van de n*(n-1)/2 afstanden groter is dan het momentane maximum, wordt dat maximum aangepast, en met de bijbehorende configuratie afgedrukt.
De runs bevestigen min of meer de resultaten die ik op papier gevonden en berekend heb. De beste configuraties in de output blijven iets achter bij de beste theoretische.