BLOEMPJES

van Sint Franciscus


HOOFDSTUK 2

Hoe meester Bernardus, de eerste metgezel van Sint Franciscus, tot inkeer kwam en boete deed

De eerste metgezel van Sint Franciscus was broeder Bernard van Assisi, wiens bekering op de volgende wijze plaats vond:
Sint Franciscus kleedde zich nog als een lekenman, ofschoon hij al gebroken had met de wereld, en zag er ellendig en zwak uit doordat hij zoveel boete had gedaan. Deze Franciscus moest wel veel genade vinden bij God. En zo kwam het dat Bernard hem op een avond uitnodigde om bij hem thuis te komen eten en slapen. Sint Franciscus nam dit aanbod aan; hij at en sliep die nacht in zijn huis. Meester Bernard wilde toen van de gelegenheid gebruik maken om Franciscus' gezondheid eens nader te onderzoeken. Hij liet voor Franciscus een bed opmaken in zijn eigen slaapkamer, en hij zorgde ervoor dat het bed de hele nacht verlicht was door een lamp.
Toen Sint Franciscus nu de kamer binnenging, wilde hij niet laten zien hoe slecht hij er aan toe was. Hij ging in bed liggen en deed alsof hij sliep; maar een poosje later ging meester Bernard ook naar bed, en die begon luid te snurken alsof hij in een diepe slaap was. Sint Franciscus dacht echt dat meester Bernard sliep. Hij ging slaperig zijn bed uit en begon te bidden, met de ogen en handen naar de hemel gericht, en zei met zeer grote devotie en vurigheid: "Mijn God, mijn God!" En zo bleef hij bezig tot aan het ochtendgloren, steeds in tranen en zeggend : "Mijn God!", zonder daar nog iets aan toe te voegen. Sint Franciscus zei dit omdat hij zag en bewonderde hoe geweldig de majesteit was van God, en dat God zich toch niet te hoog achtte om zich neer te buigen over de verdorven wereld en aan de wereld een geneesmiddel te geven in de vorm van zijn kleine arme Sint Franciscus, tot heil van hem, Sint Franciscus zelf, en zo vele anderen. God verlichtte zijn geest zodat hij als een profeet werd die voorzag welke grote dingen God wilde doen door middel van hem en zijn orde van minderbroeders. Hij zag echter ook dat hij zelf te kort schoot en weinig deugde, en daarom riep hij tot God en bad dat God medelijden zou hebben en helpen en door Zijn almacht aanvullen wat hij, Franciscus, een zwakke mens die niets kon zonder God, zelf niet voor elkaar kreeg.
Meester Bernard zag bij het licht van de lamp de vrome handelingen van Sint Franciscus, en luisterde aandachtig naar de woorden die hij zei. Hij voelde dat de Heilige Geest hemzelf aanraakte en hem aanspoorde zijn leven te veranderen. Zo kwam het dat hij de volgende ochtend Sint Franciscus aansprak en zei: Broeder Franciscus, ik heb in mijn hart besloten de wereld te verlaten en jou te volgen in elke hoedanigheid die je me aanbeveelt. Toen Sint Franciscus dat hoorde, was hij zeer verheugd en sprak tot hem aldus: Meester Bernard, wat je me net gezegd hebt is iets zo groots en ernstigs dat we om raad moeten vragen bij onze Heer Jezus Christus, en smeken dat Hij ons goed toont wat Zijn wil is, en dat Hij ons onderwijst hoe we het kunnen aanleggen. Laten we dan met ons tweeën naar het bisdom gaan; daar is een goede priester, aan wie we zullen vragen de heilige mis op te dragen, en daarna zullen we er blijven bidden tot het derde uur, en aan God vragen dat Hij ons, wanneer wij driemaal ons missaal openen, de weg zal wijzen waarvan het Hem behaagt dat we die volgen.
Meester Bernard antwoordde dat hij graag meedeed. Ze gingen dus op weg en kwamen aan bij het bisdom. Nadat ze de mis hadden bijgewoond en tot het derde uur hadden gebeden, nam de priester, op verzoek van Sint Franciscus, het missaal, maakte een kruisteken, en opende het tot drie keer toe in de naam van onze Heer Jezus Christus.
Toen ze het missaal de eerste keer opensloegen, lazen ze de woorden in het Evangelie die Jezus Christus sprak tot de jongeling die Hem vroeg naar de weg van volmaaktheid: Als je volmaakt wil zijn, ga dan heen, verkoop dan alles wat je bezit,en geef het aan de armen; kom daarna terug en volg mij.
De tweede keer lazen ze wat Christus zei tegen de apostelen toen Hij hen de opdracht gaf om te prediken: Neem niets mee voor onderweg, geen wandelstok, geen proviand, geen schoenen, geen geld; zo wilde Hij hen laten begrijpen dat ze alle zorg voor het leven aan God moesten overlaten, en geen ander oogmerk hebben dan het heilig Evangelie te prediken.
Toen ze het missaal de derde keer openden, lazen ze de volgende woorden van Christus: Wie Mijn leerling wil zijn, moet zich onthechten van zichzelf, zijn kruis opnemen, en Mij volgen.
Daarna zei Sint Franciscus tot Meester Bernard: Hier heb je de raad die Christus ons geeft. Ga dan, en doe letterlijk wat je gehoord hebt; en gezegend zij onze Heer Jezus Christus, die Zich verwaardigd heeft ons zijn evangelische weg te wijzen.
Dat horende, ging Meester Bernard heen, verkocht al zijn goederen, en dat waren er veel, en gaf alles met grote blijdschap aan de armen, aan de weduwen en de wezen, aan de pelgrims, en aan de kloosters en de ziekenhuizen. En met dat alles hielp hem, trouw en met beleid, Sint Franciscus.
Op een bepaald moment zag een zekere Silvester dat Sint Franciscus en zijn metgezel veel geld aan de armen gaven, en hij werd bevangen door begeerte, en zei tot Sint Franciscus: Je hebt me die stenen nog niet afbetaald die je gekocht hebt om de kerken te repareren; nu je geld hebt, moet je me maar betalen. Sint Franciscus verbaasde zich over zoveel hebzucht, en, omdat hij, als iemand die echt volgens het Evangelie leeft, geen ruzie met hem wilde maken, stak hij zijn handen in de zak van meester Bernard, vulde ze met geld, stopte het geld in de zak van Silvester, en zei dat hij nog meer zou geven als het niet genoeg was. Silvester was voldaan en ging met het geld naar huis. Maar 's nachts herinnerde hij zich wat hij overdag gedaan had, en hij had spijt van zijn hebzucht en begon na te denken over de vurigheid van meester Bernard en de heiligheid van Sint Franciscus; de volgende nacht en nog twee nachten daarna kreeg hij van Godswege het volgende visioen: uit de mond van Sint Franciscus kwam een gouden kruis, waarvan het bovenste deel tot in de hemel reikte, terwijl het dwarshout zich uitstrekte van oost tot west. Bewogen door dit visioen gaf hij alles weg wat hij had, uit liefde tot God, en werd minderbroeder; en in de Orde der minderbroeders werd hij uiteindelijk zo heilig en genaderijk dat hij sprak met God zoals een vriend spreekt met een vriend, wat Sint Franciscus herhaalde malen zelf heeft vastgesteld en later aan anderen meegedeeld.
Evenzo ontving meester Bernard van God zoveel genade dat hij veelvuldig in extase geraakte wanneer hij God beschouwde in het gebed; en Sint Franciscus zei van hem dat hij alle respect verdiende en dat hij, Bernard, eigenlijk degene was die de Orde heeft gesticht, omdat hij de eerste was die zich terugtrok uit de wereld zonder iets voor zichzelf te bewaren, alles gevend aan de armen van Christus; hij, Bernard, was degene die begon met de evangelische armoede in praktijk te brengen door zichzelf, geheel onthecht, in de armen van Jezus de Gekruisigde te storten. Laten we hem zegenen in alle eeuwigheid Amen.