Buena muerte
Al cadáver, buena muerte, por tu flauta haz temblar.
Todos jóvenes al verte te pueden aprobar.
Dejen sabios sus libros, paren niños su jugar,
solamente desabridos no te quieren soportar.
Es perdido cada día que no oye tu canción;
trae pan y alegría la estraña región
donde sigo bebiendo aguas que remozarán,
como si estés brindando frutos que ya llegarán.
Los senderos de la tierra se dirigen hacia tí,
y tal vida ya encierra todo que mueve a mí.
(Traducción: H.F.H.Reuvers)
|
Goede Dood
Goede Dood wiens zuiver pijpen Door 't verstilde leven boort,
Die tot glimlach van begrijpen Alle jong en schoon bekoort,
Voor wien kinderen en wijzen Lachend laten boek en spel,
Voor wien maar verkleumde grijzen Huivren in hun kille cel,-
Mij is elke dag verloren, Die uw lokstem niet verneemt;
Want dit land van most en koren Is mij immer schoon en vreemd,
Want nooit beurde ik hier te drinken 't Water dat de ziel verjongt,
Of van dichtbij hief te klinken 't Verre wijsje dat gij zongt;
Alle schoon dat de aard kan geven Blijkt een pad dat tot u voert,
En alleen is leven leven Als het tot de dood ontroert.
(Origineel: P.C.Boutens)
|