father Miguel Pro SJ, martyr


   How can man show his free will? The life of Miguel Pro (Mexico, 1891-1927) gives a good example. Let us have a look at the crucial moments:

   As a toddler, recovering from being poisoned by a fruit, he decided to cheer his mother up. He asked for a sweet variety of roll, named cocol. He was always laughing and in high spirits.
   As a boy, although he didn't like paperwork, he was a big help for his father in the mine office. He reviewed all the case histories of the mine litigations. He was always obedient and helpful.
   As a young man, being erroneously enrolled as a boarder at a Protestant school, he refused to attend the Protestant service and managed to warn his parents. He was always true to his own faith.

   When the Lord called him, Miguel had to break up with his girlfriend and his pride. Being sensitive to criticism, he had to work hard to achieve humility. But the Jesuits taught him humility with a laugh and a joke.
   As a priest, Miguel had to go wherever his superiors sent him: Nicaragua, Belgium, France ... He suffered from an ulcerated stomach and had to be operated up to three times. But he always kept laughing and cheering up everybody. For example, he reproved a couple of communists in a pleasant chat.
   Back in Mexico, his superiors allowed him to resume his work as a priest. However, the Mexican government in those years suppressed all Catholic life. He had to mask as a mechanic or as a dandy to secretly administer the Sacraments.

   There was a broad movement for the restoration of Christ as a King. A small section, the section of cristeros, was using violence against the government. Miguel was not involved and did not approve of it. But he didn't leave the cristeros in the lurch. After an attempt upon the life of a governmental general, the Mexican president ordered to have Miguel shot without a trial.
   Now Miguel Pro decided to forgive his executioners and to give his life back to his Lord as a sacrifice. He died with courage, shouting Viva Cristo Rey! (Long live Christ the King!).

   So, at every one of these moments, Miguel decided to listen to his guardian angel, and to refuse the bad advice of the devil. Of course, every choice is determined by a large amount of factors. But yet, that's the only way to use your free will: simply trust in God.



pater Miguel Pro SJ, martelaar


   Hoe kan de mens zijn vrije wil tonen? Het leven van Miguel Pro (Mexico, 1891-1927) geeft een goed voorbeeld. Laten we kijken naar de cruciale momenten:

   Als kleuter, toen hij weer opknapte na een vergiftiging door een stuk fruit, besloot hij zijn moeder op te vrolijken. Hij vroeg naar een bepaald soort broodje, een cocol. Hij lachte altijd en was altijd opgewekt.
   Als jongen was hij een belangrijke hulp voor zijn vader op kantoor, hoewel hij eigenlijk niet zo van schrijfwerk hield: hij bestudeerde alle processen van de mijnindustrie opnieuw. Hij was altijd heel gehoorzaam en hulpvaardig.
   Als jonge man, toen hij bij vergissing op een protestantse kostschool terecht kwam, weigerde hij de protestantse diensten bij te wonen, en zag kans zijn ouders te waarschuwen. Hij was altijd trouw aan zijn eigen geloof.

   Toen de Heer hem riep tot dienst aan Hem, brak hij met zijn vriendin en met zijn trots. Hij was eigenlijk overgevoelig voor kritiek, dus hij moest hard werken aan zijn nederigheid. De Jezuïeten leerden hem nederig te zijn met een glimlach.
   Als priester moest Miguel overal heengaan waar zijn oversten hem zonden: Nicaragua, België, Frankrijk ... Hij leed aan een maagzweer, en men moest hem drie keer opereren. Maar hij bleef steeds lachen en monterde iedereen op. Zo berispte hij een stel communisten tijdens een gesprekje dat toch plezierig bleef.
   Terug in Mexico, stonden zijn oversten hem toe zijn werk als priester te hervatten. Maar de Mexicaanse regering van die jaren onderdrukte het hele katholieke leven. Hij moest zich vermommen als handwerksman of als dandy om in het geheim de sacramenten te kunnen toedienen.

   Er was een brede volksbeweging om Christus in Zijn rechten als Koning te herstellen. Een kleine onderafdeling, die der cristeros, gebruikte geweld tegen de regering. Miguel was daar niet bij betrokken en keurde het niet goed. Maar hij liet de cristeros ook niet in de steek. Toen er nu een aanslag werd gepleegd op een generaal van de regering, gaf de Mexicaanse president bevel Miguel zonder proces te laten doodschieten.
   Nu besloot Miguel Pro zijn beulen te vergeven en zijn leven als een offer terug te geven aan zijn Heer. Hij stierf moedig, roepend Viva Cristo Rey! (Leve Christus Koning!).

   Op ieder van die momenten besloot Miguel naar zijn engelbewaarder te luisteren, en te verzaken aan de slechte raad van de duivel. Elke keuze wordt natuurlijk mede bepaald door een groot aantal factoren. Maar toch is de enige manier om je vrije wil te gebruiken: gewoon op God vertrouwen.


HOME