PIET RIJSTEPAP ALS HOND

   Als kind wist Piet Rijstepap al dat hij in het verkeerde lichaam geboren was, maar het duurde tot zijn zestigste voordat hij uit de kast kwam. Hij schreef dan ook maar meteen naar Jerry Springer. Een maandje later stond hij voor de talk show op het podium.
"Welkom!", zei de gastheer. "Ik vind het zo moedig dat je ons wilt vertellen over je ervaringen. Dames en heren, een warm applaus voor deze jongeman!"
Terwijl Jerry en het publiek hun handen stuk klapten, liet Piet Rijstepap een bescheiden blafje horen. De presentator bood hem een brokje kaas aan. Hij wachtte tot de mensen klaar waren met klappen, en keek zijn gast doordringend aan.
"Hoe kwam je erachter dat je eigenlijk een hond had moeten zijn?"
Piet Rijstepap kreeg een kleur. Zijn relaas kwam er met horten en stoten uit. Hij vertelde dat hij als kleuter al de neiging had om te kwispelen. Hij at de koekjes van Fido op, en haalde de krant voor zijn vader uit de brievenbus.
De showmaster knikte enthousiast, en gaf Piet een aai over de bol. "Wanneer is de operatie?", vroeg hij.

Jerry Springer moest zijn vraag herhalen, want Piet keek strak naar een schaars geklede juffrouw die binnenkwam met een bakje hondenbrokken.
"Zeg op!", herhaalde de gastheer. "Wanneer plakken ze die staart aan je stuitje?"
Piet keek even naar Jerry, maar zijn blik dwaalde onwillekeurig naar de brokjes die de show babe voor hem op de grond had gezet. Hij stond gewoon te watertanden! De presentator nam het bakje ongeduldig van de grond.
Dat had hij niet moeten doen! Piet ontblootte zijn tanden, en liet een dreigend gegrom horen.
Jerry deinsde achteruit, en Piet vloog hem opeens naar de keel. De hond in mensengedaante joeg zijn gastheer van het podium af, terwijl het publiek verbijsterd toekeek.